 (N)
เชิญคุณผู้หญิงเขียนรายชื่อคนสำคัญในชีวิตคุณสัก 20 ชื่อบนกระดานศาสตราจารย์พูดขึ้น
เธอจึงเขียนรายชื่อคนที่เธอคิดว่ามีความสำคัญในชีวิตเธอ มีทั้งเพื่อนบ้าน เพื่อนนักเรียน เพือนร่วมงานและคนในครอบครัวมาทั้งหมด20คน
ตอนนี้ผมขอให้คุณตัดรายชื่อคนที่ไม่สำคัญที่สุดในชีวิตของคุณออกไป 1 คนศาสตราจารย์เอ่ย
เธอกากบาทลบชื่อเพื่อนบ้านออกไป 1 รายชื่อ
ลบออกอีก 1 คน ศาตราจารย์กล่าวซ้ำอีกครั้ง
เธอจึงลบชื่อเพื่อนร่วมงานของเธอออก
ลบออกอีก 1 คน
เธอทำตามที่ศาตราจารย์บอก ด้วยการลบรายชื่อบนกระดานออกที่ละคนๆ ตามลำดับความสำคัญในชีวิตเธอ
จนสุดท้าย บนกระดานมีชื่อเหลืออยู่แค่ 3 ชื่อคือ
พ่อแม่ สามีและลูก
ตอนนี้ในห้องเรียนเงียบกริบไม่มีเสียงอะไรใดๆ เพื่อนร่วมชั้นต่างก็มองไปที่ศาสตราจารย์ ทุกคนต่างรู้สึกว่านี่ไม่ใช่เกมส์ละเล่นแล้ว
ศาสตราจารย์พูดกลบความเงียบในห้องด้วยน้ำเสียงที่เนิบช้าราบเรียบแต่ทำให้ทุกคนในชั้นยิ่งรู้สึกหายใจติดขัดมากยิ่งขึ้น
ผมขอให้คุณลบออกอีก 1 คน จาก3คนที่เหลืออยุ่!
เธอเริ่มรู้สึกลังเล เพราะมันยากในการเลือกเหลือแล้ว
เธอหยิบช็อคขึ้นมาและก็กากบาทไปที่ชื่อของ...???
.
.
ถ้าเป็นคุณหล่ะครับจะเหลือใครไว้เป็นคนสุดท้าย
(พ่อแม่ สามี หรือลูก) หากต้องลบออกทีละคน จนเหลือแค่เพียงคนเดียว
.
.
...............................................
ชีวิตคนเราก็เหมือนกับการปอกหอมหัวใหญ่ ปอกออกไปทีละกลีบๆ ย่อมมีอยู่กลีบใดกลีบหนึ่งที่ทำให้เราเสียน้ำตา
คนสำคัญในชีวิตเรามีอยู่มากมาย ถนอมพวกเขาเหล่านั้นไว้ เมื่อยามใดที่ต้องจากกันไป เราจะเหลือความทรงจำดี ๆ มีไว้ให้แก่กัน...จริงมั้ยครับ |