 (N)
ฤาแผ่นดินสิ้นกวี จึงมีปีศาจฉกาจร้าย
กบเขียดน้อยรอยควาย หลั่งน้ำลายใบ้บ้าน่าชัง
เฉกสวะปฏิกูล ไข่ปูนรุ้งแก้วมณีหวัง
ถึงปูนดาวคู่ฟ้า เดือนปี ก็ดี
วารหนึ่งอาจเป็นผี พุ่งใต้
อย่าดูหมิ่นปฐพี เหยียบย่ำใดเลย
ลางแห่งซ่อนเพชรไว้ ล้ำค่าภายหลัง
ถึงน้ำเน่าขังท่อ ข้างถนน
มันย่อมเป็นเมฆฝน แห่งฟ้า
ถึงต่ำแต่หวังผล อันเลิศ
เพียงเปรื่องปราช์มิช้า ช่วยขึ้นภูมิสรวง |