| หัวข้อกระทู้ : เล่าสู่.....หน้าตู้พระ......(เพื่อการผ่อนคลาย) |
(N)
"ย่างเข้าเดือนหกฝนก็ตกพรำๆ กบมันก็ร้องงึมงำระงมไปทั่วท้องนา........."
555 วันนี้ลุงทองอารมณ์ดี ครับ ฮัมเพลงรุ่งเพชรแหลมสิงห์แต่เช้าเชียว...
"ฝนต๊กลงมาคิดถึงขวัญตาน้องเจ้า ไม่เจอะหน้าน้องแม้เงา หรือลืมรักเราเสียแล้วแก้วตา"
...แถ่แท้แทน แถ่แทน..แท้แทน..แท้แทน...
"โอ๊บๆ"
ลุงทองหันขวับมาทันทีที่เสียง โอ๊บๆ ทางด้านหลังสิ้นสุด.......
"ลูกอมหลานลุงทองมาแล้วค๊า หวัดดีลุง คิดถึงหนูป่าวจ๊ะ อิอิ 55 "
ลุงทองมองหลานลูกอม พร้อมทำตาค้อนๆไปสองที (แกลืมไปว่าแก่)
พลางรำพึงในลำคอ มาทีไรตูไม่เคยขายได้สักองค์ ขยันมาจริง
"ลุงทองขา ทำไมลุงทองทำหน้าตาเหมือนดีใจจนออกนอกหน้านอกตายังงั้นละคะ"
"ลุงรู้ได้ไงว่าวันนี้หนูพาอาแปะข้างบ้านมาซื้อพระลุง แหมทำหน้าดีใจใหญ่เลยนะ"
"ห๊า!หลานอมของลุงพาลูกค้ามาให้ด้วยหรือ เที่ยวนี้ขายได้แน่นะ"
ลุงทองยังไม่วายย้อนถามกลัวประวัติศาสตร์ซ้ำรอย...
"แหม ระดับลูกอมแล้วลุ๊ง ไม่พลาด..งานนี้"
มึงนั่นแหละตัวพลาดเลยละ (ลุงทองแกคิดในใจ)
สักพักอาแปะแก่ๆผลักประตูร้านเข้ามา....
"อ้าว อาแปะมาแล้วเชิญค่ะ นี่ลุงทองผู้เชี่ยวชาญพระเครื่องของหนูที่เล่าให้อาแปะฟัง"
"สวัสดีครับอาแปะครับ เชิญก่อนครับ มีอะไรให้รับใช้ครับแปะ เชิญนั่งก่อนครับ"
ลุงทองสวัสดีอาแปะพร้อมเชิญให้นั่ง อาแปะเริ่มบอกจุดประสงค์
"อีลู๋ลูอมมังบอกว่าลื้อชังนางพระ อั๊วอยากให้ลื้อหาพระให้อั๊วหน่อย"
"แปะจะเอาพุทธคุณแบบไหนละครับ เอาไปใช้ทางไหน" ลุงทองถาม
"อั๊วจะเอาไปกังติง อั๊วกลัวถูกกาทืบ" (แปะจะเอาไปกันตีน แปะกลัวถูกกระทืบ) แปะบอก
"โอว แปะครับ ใครมันจะทำร้ายแปะถึงขนาดนั้นครับ" ลุงทองสงสัยเห็นแก่แล้ว
"ลื้อไม่รู้อาราย ก็ไอ้ลูกน้องอั๊วที่รับมาม่ายสิ 2 คง คงหนึ่งอีชื่อ อาซ่ง อีกคงอีชื่อ อาติง
เวลาอั๊วเรียกสองคงมาทำงางพร้องๆกัง มังทำตาขวางๆมองอั๊วเหมืองจะทำร้ายอั๊ว.. อั๊วกลัว"
ลุงทองไม่เข้าใจแล้วทำไมไม่ไล่มันออก แต่ก็อยากขายพระเลยแนะนำไปว่า
"งั้นต้องนี่เลยครับ หลวงพ่อโต อยุธยา มากด้วยบารมีผู้คนยำเกรง ถึงคราวเคราะห์หามยามร้ายก็ป้องกันได้ชนิดเหนียวสุดๆ"
"โอ! อาทอง ลื้อสุกยอกมากอั๊วเอาองค์นี้แหละ เท่าไหร่ล่ะ"
"5000 บาท ครับอาแป๊ะ"
"ล่ายๆ เอาปายเลย ห้าพัง แต่ได้ผงจริงๆนะอาทอง”" อาแปะหันไปกำชับลุงทอง
"แปะไม่ต้องห่วงครับ หลวงพ่อโตคุ้มภัย เสริมบารมีหายห่วงครับ ถ้าไม่ดีจริงแปะมาเต๊ะตูดผมได้เลย"
ลุงทองพับเงินเข้ากระเป๋ายิ้มแกล้มแทบปริ หันไปยักคิ้วกระหลานลูกอม และแอบทำปาก ขอบใจนะ
"ล่ายๆ ถ้าม่ายล่ายผงอั๊วจามาเตะตูกลื้อนะอาทอง อาลู๋ลูอม กลับบ้านล่ายแล้ว"
แปะหันมาทางลูกอม แล้วชวนกลับบ้าน
ลูกอมเปิดประตูให้แปะก้าวออกพลางถามด้วยความสงสัย
"แปะค่ะ อาแปะเรียกลูกน้องใช้งานยังไงหรือคะ ลูกน้องถึงทำท่าเหมือนจะทำร้ายอาแปะ"
"อั๊วก็เรียกมังลีๆนี่แหละ" "เรียกว่าไงคะ" ลูกอมถามย้ำ
"อาซ่งติงเอ๊ยยยยยยยย" แล้วแปะก็ผลักประตูออกไป
ลูกอม ??????????
ลุงทอง........แล้วกูจะรอดมั๊ยเนี่ย..................
????????????????????????????
*****************************
เช้านี้ฝนตั้งตั้งเค้า ท้องฟ้าอึมครึม โลมกรรโชกแรง ดูแล้วพาใจสั่นหวั่นไหวยังไงก็ไม่รู้
ยิ่งเป็นวันหยุดด้วยแล้ว รถราผู้คนก็ดูน้อยจนวังเวง...
ลุงทอง จัดร้านไปครุ่นคิดถึงเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา บางครั้งก็ยิ้มที่มุมปากพยักพเยิบใบหน้า
บางครั้งก็ถอนหายใจ ส่ายหน้า......นี่ลุงทองแกบ้า หรือแกเริ่มแก่มากหว่า.. 5555
ในห้วงภวังค์นั้นเอง เสียงหนึ่ง มากระชากอารมณ์ลุงทองจนกระเจิง.......
"อาทองเอ๊ย ลื้ออยู่หน๋าย...." "ออกมาหาอั๊วหน่อยโว๊ย"
ลุงทองใจหายวาบ มองเห็นอาแปะมายืนตะโกนอยู่หน้าร้าน
เสื้อผ้ามอมแมมหัวคิ้วอาแปะมีเลือดซึมออกมา ตรงรอยปูดโปนนั้น
...โดนแน่ซะแล้วกรูทองเอ๊ย.....ลุงทองคิด....
ลุงทองตัดสินใจเดินไปเผชิญหน้าแปะอย่างผู้กล้าหาญ ลุงทองไม่พูดไม่จา
หันหลังโก่งตูดให้อาแปะทันที
"ตามสบายเลยครับแปะ แล้วแต่แปะจะเมตตาไอ้ทองก็แล้วกันผมยอมตามสัญญาครับ"
อาแปะทำหน้างง
"อารายของลื้อวะอาทอง มาโก่งตูดให้อั๊วทังไม อั๊วม่ายไหวแล้วว่ะ แบบนี้อั๊วไม่ทาหนัก"
"อ้าว...อาแปะไม่ได้มาเตะตูดผมเหรอครับ"
"ไม่ได้มาเตะโว๊ย อั้วจามาขอกจายลื้อ ที่ลื้อหาของลีให้อั๊ว ทังให้อั๊วไม่ถูกกาทืก"
"แล้วทำไมแปะหน้าตาปูดยังงั้นละครับแปะ แปะไม่ได้โดน อาซ่งติงตืบมาเหรอครับ"
"อั๊วหกล้งหน้าร้างลื้อนี่แหละ มังซาดุก อั๊วเลยจามาขอยาหม่องลื้อทาล้วย"
"โธ่..เล่นเอาผมใจหายหมดแปะ มาครับมานั่งก่อนเดี๋ยวผมทายาหม่องให้"
ลุงทองรีบพาแปะเข้ามานั่งหายาหม่องมาทาให้แปะ
"อั๊วขอบใจลื้อจริงๆนะอาทอง ลื้อเป็งคงมีน้ำใจลีจริงๆ อาหลวงพ่อของลื้อก็ยอกเยี่ยมจริงๆอั๊วชอบ"
ลุงทองหน้าบานเลย..................
"อั๊วกลับก่อนนะอาทอง วังหลังอั๊วจามาอุดหนุงลื้ออีกนะ"
"ขอบคุณครับแปะ เดินดีๆนะ" เฮ้อ...รอดไปตู นึกว่าจะโดนอาแปะ ป้าปๆๆๆ ซะแล้ว
"ลุงทองขาาาาาาาาาาาาาาาา"....เสียงคุ้นๆดังขึ้น..........
"หลานอมของลุงมาแล้วคร๊า........................คิดถึงหนูมั๊ยคะลุงขา"
ลุงทองหันไปมองตามเสียงด้วยสายตาเฉยชา แต่ซ่อนประกายแวววาวไว้ภายใน
ก็ดูอีหนูลูกอมแต่งตัวเข้าสิ ใส่ชุดนักศึกษากระโปรงสั้นเลยเข่ามาเป็นคืบ
แถมเสื้อก็รัดติ้ว จนกระดุมแทบระเบิด แถมยังความขาวเนียนที่โชว์แบบเต็มๆ
ทั้งแววตาขี้เล่นซุกซนช่างชม้ายชายตานั่นอีกล่ะ ลุงทองแอบถอนใจสองสามที
แล้วก็ทำวางหน้าเฉยๆแบบไร้อารมณ์
"นี่ลุงทองไม่คิดถึงหนูเลยหรือคะ ลุงขา ว่าจะมาซื้อพระสักองค์ ทำหน้าแบบนี้กลับดีก่า"
ลุงทองพอได้ยินว่าว่าหลานลูกอมจะซื้อพระ ก็แอบดีใจอยู่บ้างแต่ไม่มากเท่าไหร่...(กลัวมัน)
"หลานอมของลุงจะซื้อพระจริงๆเหรอ"
"อ้าวซื้อจริงสิลุงก้อ.......ลุงมีพระแท้ๆให้หนูมั๊ยล่ะ ห้ามหลอกนะ กลัวลุงหลอก"
"ได้สิ เอาแบบไหนดีละ"
“แบบไหนก็ได้ลุง ขอให้แท้อย่างเดียว นี่ๆเดียวหาว่าไม่จริง เอาไปเลย 1000 บาท หาแท้ๆมาแล้วกันถ้าหาไม่ได้ลุงต้องคืนหนู 2000 นะ"
ลูกอมส่งตังค์ให้ลุงทองแถมทำลอยหน้าลอยตายียวน
ลุงทองส่งองค์นึงให้ลูกอมดู "แบบนี้ชอบมะ"
"แบบนี้หนูว่าไม่แท้"
"องค์นี้ล่ะ" "องค์นี้หนูก็ว่าไม่แท้"
ลุงทองชักเริ่มเอะใจ นี่อีหนูลูกอมต้องมาเล่นตุกติกอะไรอีกแน่
"แล้วองค์นี้ละหลานอม"
"องค์นี้ยิ่งไม่แท้ใหญ่เลย ลุงทองหาไม่ได้แน่ๆ จ่ายหนูมาซะดีๆ 2000 ห้ามเบี้ยวนะ"
"ลุงไม่เบี้ยวหรอก แต่ว่าพระแท้ แบบที่หลานอมของลุงต้องการน่ะ เป็นอย่างไรหรือ"
"พระแท้ก็ต้องฉันข้าวได้สิลุง พ่อหนูบอก 5555"
"ลุงแพ้แล้ว จ่ายหนูมาเลย 2000 อย่าโกงนะเดี๋ยวหนูร้องจริงๆด้วย"
ลุงทองมองหน้าหนูลูกอมส่ายหน้าช้าๆ แล้วพูดว่า.....
"ลุงหาให้หลานอมได้แน่ รอแป๊ปนะ".....ลุงทองหายไปหลังร้าน ลูกอมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ลอยหน้าลอยตา
"หลานอมของลุงจะรออออออค่ะ"
ลุงทองเดินออกมาพร้อมกล่องเล็กๆในมือ ยื่นให้ลูกอม
"เอ้าเนี่ยแหละพระแท้ ที่หลานอมต้องการ แต่มีข้อแม้นะ หลานต้องไปเปิดดูที่บ้านนะ"
"แท้แน่นะลุง"
"ตามที่หนูต้องการเลยล่ะ ถ้าไม่แท้ มาเอาตังค์ลุงจ่ายตามสัญญา 2000"
"ได้เล๊ยยยห้ามเบี้ยวนะลุง"
"ชัวร์"...........................................................
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
/ 
ที่บ้านน้องลูกอม
V |
|
|
[อา. 16 มิ.ย. 2556 - 12:55 น.]