(N)
หลวงปู่จันทร์ ฐิตาจาโร วัดซับน้อย อ.ชนแดน จ.เพชรบูรณ์ เพชรน้ำเอกเมืองเพชรบูรณ์
ประวัติ ท่านเกิดเมื่อปี พ.ศ. 2473 ปีมะเมีย วันพุธ เดือน 12 ปัจจุบันอายุ 84 ปี บิดามารดาพี่น้องได้ละไปหมดแล้ว คำว่าห่วงนั้นไม่มี
ท่านตั้งใจใฝ่ในธรรม ออกหาครูบาอาจารย์ทั้ง พระสงฆ์และฆราวาส เติมความรู้ทั้งทางโลกทางธรรม ฝึกกรรมฐานเป็นหัวใจหลัก
จนมองเห็นเด่นชัดว่า ทุกสิ่งล้วนไม่เที่ยงแท้ หนทางดับทุกข์นั้นคือนิพพาน เหตุใหญ่ใจความนั้น เพียงแค่เรายึดให้ได้คือ ศีล สมาธิ ปัญญา
ศีลเป็นเหตุแห่งสมาธิ สมาธิเป็นเหตุแห่งปัญญา ปัญญาเป็นเหตุแห่งวิมุตติ สมาธิเป็นหัวใจสำคัญของปัญญา...ญาณ
คนส่วนใหญ่นั้นขาดกำลังใจ กำลังใจไม่เต็ม จึงได้หาที่ยึดที่มั่นเพื่อให้ใจได้มีที่ยึดเหนี่ยว เมื่อได้รับการเติมเต็มจากครูบาอาจารย์ไปแล้ว
จะทำให้เขาเหล่านั้นเรียกว่า สมบูรณ์ ไม่มีความประมาทในใจอีกต่อไป การเติมเต็มนั้นก็ด้วย ธรรมะบ้าง ของขลังบ้าง สุดแท้แต่กำลังใจของแต่ละคนจะสะสมมา
ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมีการเกิดขึ้น ดับไป เป็นของธรรมดา ขอให้อย่าไปยึดมั่นถือมั่น ขนาดกายนี้ก็ไม่ใช่ของเรา เราเป็นเพียงจิตมาอาศัยอยู่ชั่วระยะหนึ่งเท่านั้น
จงตั้งมั่นตั้งใจทำความดีให้ถึงพร้อม หากเราเห็นว่าการเกิดนี้เป็นทุกข์แล้วจงปรารถนาไม่ขอเกิดอีกต่อไป ขอที่ไปที่เดียวคือ พระนิพพาน.
ครูบาอาจารย์ท่านสั่งสอนเสมอว่า เมื่อบวช แล้วจงหมั่น บิณฑบาต เดินจงกลม เดินธุดงค์ ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า เอาจิตจับอยู่ที่ลมหายใจเข้าออก
ออกธุดงค์ต้องแผ่เมตตาให้สรรพสัตว์ เราไม่เบียดเบียนเขา เขาไม่เบียดเบียนเรา
คืนแห่งการธุดงค์วัตร ขณะที่นั่งบำเพ็ญภาวนาเจริญสมาธิ ก่อนย่ำรุ่ง เกิดนิมิตเห็นชายนุ่งขาวห่มขาวเข้ามากราบที่กรด เขามาบอกว่า ให้ย้ายออกจากที่นี่เถิด
น้ำกำลังมา พอลืมตาขึ้นก็ไม่เห็นอะไร แต่จิตทราบว่าท่านที่มาบอกนี้เป็นเทวดารักษาพื้นที่แถวนี้ จึงได้เตรียมตัวย้ายขึ้นที่สูง พอขึ้นที่สูงได้
จึงได้เห็นน้ำจากภูเขาไหลลงทิศล่างอย่างหนักผ่านตรงที่ปักกลดพอดี นี่ภัยธรรมชาติไม่มีใครห้ามได้
ท่านเล่าเรื่อง ผจญสัตว์ป่า
ในป่า สัตว์ป่าชุกชุม ผู้คนมีน้อย กลางคืนเสือมันออกมากิน ที่รู้นี่มันคำรามก้องป่า เมื่อคิดธุดงค์แล้วต้องยอมตายเอาดาบหน้า
รู้เพียงว่าถ้ามันต้องตายขอมีพระนิพพานเป็นสถานที่ไป เมื่อจิตไม่หวั่นไหว ภาวนาไปตามอารมณ์จิตจับที่ลมหายใจเข้าออก ได้ยินเสียงมันไปมารอบกลด
จึงตั้งจิตอุทิศบุญให้ไป เราไม่เบียดท่าน ขอท่านไม่เบียดเบียนเรา แต่หากเราเป็นหนี้กันมาก็ขอให้กินเราเสีย หากไม่เคยเบียดเบียนกันมา
ขอจงไปตามทางของท่าน เราไปตามทางของเรา เมื่อตั้งจิตอุทิศผลบุญออกไป แล้วตั้งจิตภาวนาต่อไปไม่วิตกสิ่งใด เพราะเตรียมใจมาแล้ว
สักพักจึงลืมตาขึ้นดูรอบกลด ปรากฏว่าไม่มีแล้ว เขาคงได้รับบุญที่ได้ส่งไปให้ เราต่างไม่เคยทำกรรมซึ่งกันและกันมา
พระสงฆ์มีภาระหน้าที่ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา โปรดชาวบ้านชาวป่าให้คนทั้งหลายเหล่านั้นปฏิบัติตนเป็นคนดี มีความสงบร่มเย็น
สำหรับพระสงฆ์ในแผ่นดินมีอยู่หลายท่าน บารมีและคุณความดีพระอาจารย์ต่างๆ เช่น
หลวงพ่อทบ ธรรมปัญโญ วัดพระพุทธบาทชนแดน
หลวงพ่อเดิม วัดหนองโพธิ์
หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน หลวงพ่อเขียน พิจิตร
หลวงปู่ศุข วัดปากคลองฯ
หลวงปู่มั่น วัดป่าฯ
หลวงปู่แหวน วัดดอยแม่ปั๋ง
ครูบาอาจารย์ที่ฉันเคารพทั้งหมดล้วนเป็นพระอาจารย์ที่เปี่ยมด้วยกฤษดาภินิหารและได้บำเพ็ญเพียรสร้างคุณประโยชน์ให้แก่พระศาสนาอย่างมากมาย
ทำให้ผู้ที่กราบไหว้บูชาและได้ทำคุณความดี ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ล้วนประสบความสำเร็จก้าวหน้ามีแต่ความเจริญรุ่งเรือง
หลวงปู่จันทร์ ท่านสอนว่าให้เราทั้งหลายนั้น ตั้งใจครองศีล 5 ให้ได้อยู่เสมอ นั้นเป็นการปิดทางลงอบายภูมิ จะทำอะไรให้รู้ตัวอยู่เสมอ ไม่ดำเนินชีวิตอย่างประมาท | 
[อา. 04 พ.ค. 2557 - 16:06 น.]