คาถาบูชาจระเข้
"โอม มะ ระ วิง ระ ไว ระ วัง ระ" ให้หมั่นท่อง 108 จบ แล้วอธิษฐานฝากบ้านฝากรถเฝ้าทรัพย์ (แล้วแต่อธิษฐาน)
จระเข้อาคมทำด้วยโลหะ เป็นรูปจระเข้นอนอ้าปาก ลักษณะกำลังจู่โจมเหยื่อ เมื่อได้แล้วก็ให้เรียกสูตรเรียกนามกำกับตั้งแต่หัวถึงปลายหาง และเท้าทั้งสี่ให้ครบถ้วน ลงอักขระกำกับตามตำราต้องปลุกเสกให้เห็นในนิมิตว่าจระเข้เคลื่อนไหวไปมาได้จึงจะสำเร็จ สมัยรุ่นปู่ย่าตาทวดของผู้ถ่ายทอดนั้นถึงขนาดเสกแล้วเอาไปลอยในคลองหรือแม่น้ำ ภาวนาแล้วจระเข้จะเคลื่อนไหวว่ายน้ำได้เป็นอัศจรรย์ แต่มาถึงรุ่นี้เอาแค่นิมิตก็พอแล้ว
เมื่อมีผู้คนแปลกหน้าเข้ามาในเขตบ้านที่กำหนดไว้ จะปรากฏเป็นจระเข้พุ่งออกมาไล่งับกระเจิดกระเจิง คนกลัวไม่กล้าเข้ามาไม่ว่ากลางวันกลางคืน เพราะคนที่เคยโดนดีไปเล่าขยายวงออกไป
เคล็ดลับของการใช้จระเข้ก็คือเมื่อแรกนำเข้าบ้านตอนกลางคืน ให้บอกกล่าวจระเข้ว่คนในบ้านมีใครบ้าง ชื่ออะไร อยู่ห้องไหน จระเข้จะจำได้ทุกคน ไม่งั้นเวลาออกไปนอกบ้านกลางคืนจะถูกจระเข้ไล่กัดเอา แม้มีคนมานอนด้วยก็ต้องบอกกล่าวกับจระเข้เพื่อให้รู้จัก ไม่งั้นก็จะเป็นอันตรายได้
จระเข้นับเป็นของขลังที่มีผู้นำไปคุ้มครองป้องกันอันตรายจากโจรผู้ร้ายได้ผลดี หลายบ้านขโมยขึ้นรอยเท้าเป็นเทือกแต่เอาของอะไรไปไม่ได้ บางบ้านขนของออกมากองเอาไว้เตรียมขนออก แต่กลับตาลีตาเหลือกออกนอกบ้านไป ทิ้งสมบัติที่อุตส่าห์เสี่ยงลูกปืนเข้าไปย่องเอา
หลายรายบอกว่ามีเสียงคนมาปลุกให้ตื่นมาทันเวลาที่ขโมยกำลังเข้าบ้าน นอกจากนั้นยังกันภูติผีปีศาจและคุณไสยต่าง ๆ เป็นอย่างดี ใครคิดร้ายก็มีอันเป็นไป ป้องกันไฟไหม้ ฟ้าผ่า มีอยู่รายหนึ่งคนร้ายวิ่งวนในบ้านจนจับได้ คนร้ายสารภาพว่าถูกจระเข้ที่ปล่อยไว้ในบ้านไล่งับจนวิ่งกระเจิงจนถูกจับได้ ให้ตำรวจจับเจ้าของบ้านที่เลี้ยงจระเข้ไว้อย่างผิดกฏหมาย แต่เจ้าของบ้านก็พาไปดูว่าไม่มีจระเข้ แต่เป็นคนร้ายตาฝาดไปเอง |
|
