| ชื่อพระเครื่อง | เหรียญ ธรรมบันดาล หลวงพ่อลี วัดภูน้ำเกลี้ยง |
| รายละเอียด | อุปสมบท เมื่อวันที่ 10 เดือนพฤษภาคม 2510 เวลา 13.30 น.เมื่ออายุได้ 45 ปีแล้ว ก่อนบวชท่านเคยไปปฏิบัติธรรมกรรมฐานกับอาจารย์ใจที่บ้านไผ่ล้อมเป็นประจำ เมื่อบวชแล้วท่านจึงมุ่งมั่นที่จะปฏิบัติธรรมมากขึ้น ออกพรรษาหลวงพ่อลีท่านก็จะแบกกลดสะพายบาตรออกธุดงค์ไปตามป่าเขาหาความสงบ วิเวกไปตามพอใจ เรื่องการบวชนี้ใครจะบวชใหม่หรือบวชเก่าแก่พรรษาไม่สำคัญ ทางพระพุทธศาสนาถือความสำคัญอยู่ตรงบวชแล้วต้องตั้งใจปฏิบัติกิจของสงฆ์ให้ เคร่งครัดเป็นใช้ได้ สมัยพุทธกาลบวชเป็นเณรอายุน้อยก็บรรลุเป็นอรหันต์ได้ บางทีฟังพระธรรมเทศนาไม่ทันจบก็บรรลุเป็นอรหันต์ก่อนบวชก็มี มันอยู่ที่ใครได้สะสมบุญบารมีไว้มากน้อยแค่ไหน
หลวงพ่อลี ฉันทโก แม้บวชเอาเมื่ออายุ 46 ปีแล้วก็ตาม แต่ท่านก็บวชแล้วทำความเพียรจริงจัง นานๆครั้งท่านจึงจะแวะไปเยี่ยมเยียนน้องสาวและน้องเขย ตลอดทั้งญาติโยมที่บุกเบิกมาทำมาหากินอยู่ที่ภูน้ำเกลี้ยง ญาติโยมเห็นแล้วก็ศรัทธา นิมนต์ให้ท่านมาอยู่จำพรรษาที่ภูน้ำเกลี้ยงโดยชาวบ้านยินดีจะสร้างวัดให้ หลวงพ่อท่านก็บ่ายเบี่ยงไม่รับปากอะไรกับชาวบ้านเรื่อยมา
ต่อ มาพรรษาที่ 3 บังเอิญมีหญิงสองคนมาเข้าฝัน นิมนต์ให้ท่านไปจำพรรษาอยู่ที่บ้านภูน้ำเกลี้ยง แต่ท่านก็ยังไม่สนใจ อยู่มาจนกระทั่งญาติโยมที่ภูน้ำเกลี้ยง มานิมนต์ขอให้ท่านไปอีกครั้ง ท่านจึงตกลงรับปากว่าจะไปจำพรรษาที่บ้านภูน้ำเกลี้ยง เริ่มต้น ชาวบ้านช่วยกันปลูกกุฏิด้วยหญ้าคาให้ท่านอยู่ก่อน มีครั้งหนึ่ง วันนั้นเป็นวันสงกรานต์ ชาวบ้านก็พร้อมใจกันจัดงานและมีรำวงฉลองกัน พวกทหารที่อยู่ตามค่ายใกล้เคียงก็มาร่วมรำวงสนุกสนาน อยู่ๆก็มีหญิงสาวสวย 3 คน ขึ้นมาร่วมรำวงด้วย พวกทหารเห็นเข้าก็พากันรุมจีบหวังจะชนะใจเธอให้ได้ พวกชาวบ้านที่เห็นต่างตกตะลึง เพราะเขาจำกันได้ว่า หญิงสาวทั้งสามนั้นคือคนที่ชาวบ้านเห็นเดิน ออกมาจากต้นไม้ใหญ่ภายในวัดนั้นมาหลายครั้งแล้ว ชาวบ้านก็วิ่งไปเรียกให้หลวงพ่อลีมาดู พอหลวงพ่อลีเห็นหญิงสาวทั้งสาม ท่านก็จำได้ทันทีว่าเป็นหญิงสาวสองคนที่ไปเข้าฝันนิมนต์ให้ท่านมาอยู่ที่ บ้านภูน้ำเกลี้ยง เมื่อสมัยที่ท่านจำพรรษาอยู่ที่วัดอนุบรรพต พอรำวงเลิกเธอทั้งสามก็ลงจากเวทีหายไป
รุ่ง ขึ้นชาวบ้านและพวกทหารที่รำวงด้วยติดใจหลงใหลในความสวย ของหญิงสาวทั้งสามพากันออกตามหาทั่วหมู่บ้าน ก็ไม่มีใครรู้ว่าเป็นลูกเต้าเหล่าใคร ชาวบ้านที่เคยเห็นหญิงสาวทั้งสามเดินออกมาจากต้นไม้ พูดความจริงให้ฟังก็ไม่มีใครเชื่อ จนวันดีคืนดีหญิงสาวทั้งสามนั้น เดินออกจากต้นไม้ให้ชาวบ้านเห็นติดๆกันอีกหลายครั้ง นั่นแหละจึงมีคนเริ่มเชื่อว่าหญิงสาวทั้งสามนั้นไม่ใช่คนธรรมดา เป็นเทพธิดาที่สถิตที่ต้นไม้ในวัดนั้น
ต่อมามีคนพากันไปขอหวยแล้วถูกหวยกันทั่วหน้า หลวงพ่อลีและชาวบ้านจึงพร้อมใจกันสร้างศาลให้อยู่ ตั้งชื่อศาลนั้นว่า ศาลเจ้าแม่ลับแล จากการที่มีหญิงสาวปรากฏออกมาจากต้นไม้นี่เอง หลวงพ่อลี ฉันทโก ท่านจึงตั้งชื่อวัดเสียใหม่ว่า วัดลับแลเนรมิต แต่ชาวบ้านส่วนมากยังเรียกกันว่า วัดภูน้ำเกลี้ยงมาถึงทุกวันนี้
เมื่อ หลวงพ่อลีท่านย้ายมาจำพรรษาอยู่ที่สำนักสงฆ์ ภูน้ำเกลี้ยงตามที่ชาวบ้านนิมนต์มาแล้ว ถึงเวลาออกพรรษารับกฐินเสร็จ ท่านก็แบกกลดเข้าป่าหาความสงบตามเคย หลวงพ่อลีปฏิบัติเช่นนี้มาจนถึงพรรษาที่ 7 ท่านก็ไปได้ตำราการปฏิบัติธรรมจากพระรูปหนึ่ง เมื่อคราวที่ท่านไปปฏิบัติธรรมในถ้ำทางเขตชัยภูมิและจังหวัดเลย ตำราการปฏิบัติธรรมเล่มนั้นเขียนเป็นภาษาโบราณ แรกๆท่านไม่ได้สนใจเพราะอ่านไม่ออก ต่อมา ท่านไปรู้จักกับพระสงฆ์รูปหนึ่งมาจากประเทศพม่า อ่านและแปลภาษาโบราณได้ ท่านก็เลยขอร้องให้พระรูปนั้นแปลให้ มารู้ทีหลังว่าภาษาโบราณที่หลวงพ่อลีท่านบอกนั้น คือ ภาษาลังกา และพระที่แปลให้นั้นก็เป็นคนศรีลังกาไม่ใช่คนพม่า
เมื่อ หลวงพ่อลี ท่านได้ตำราการปฏิบัติธรรมที่แปลมาจากภาษาลังกาแล้ว ท่านก็ทดลองนำออกปฏิบัติธรรมตามที่อธิบายไว้ในตำราเล่มนั้นทุกอย่าง ปฏิบัติอยู่พรรษาหนึ่งก็ยังไม่เห็นผลเห็นประโยชน์อะไร ออกพรรษาแล้วท่านก็ย้อนกลับไปที่ถ้ำนั้นอีกครั้งเอาเพื่อหนังสือไปคืนพระรูป นั้น เมื่อไปถึงก็พบพระรูปนั้นนั่งปฏิบัติธรรมทำสมาธิอยู่ ช่วงที่ไปถึงใหม่ๆท่านก็นั่งรอเงียบๆ ปล่อยให้พระรูปนั้นนั่งปฏิบัติธรรมของท่านไปตามปกติ รอจนใกล้ค่ำพระรูปนั้นก็ลืมตาร้องทักหลวงพ่อลีอย่างคนคุ้นเคยกันว่า เป็นไง...ปฏิบัติแล้วได้ผลเป็นอย่างไรบ้าง หลวงพ่อลีท่านก็ตอบไปตามตรงว่ายังไม่ได้ผลอะไรเลย แล้วหลวงพ่อลีก็ย้อนถามกลับไปว่า ท่านปฏิบัติแล้วหรือ พระรูปนั้นก็ตอบว่า อาตมาปฏิบัติอยู่เป็นประจำทุกวันนี้ไง หลวงพ่อลีก็ย้อนถามกลับไปใหม่ว่า ท่านอ่านหนังสือภาษาโบราณนั้นออกด้วยหรือ พระรูปนั้นก็ตอบว่าอ่านออกสิถึงได้เอามาปฏิบัติได้ เป็นที่น่าแปลกทั้งหลวงพ่อลีและพระรูปนั้นต่างไม่มีใครถามกันเลยว่า ใครเป็นใครมาจากไหน บวชนานเท่าไหร่ ท่านพูดกันเหมือนกับว่า ท่านรู้กันแล้วใครเป็นใคร
หลังจากที่หลวงพ่อลีและพระรูปนั้นนั่งสนทนากันอยู่พักใหญ่ๆท่านก็แยกย้ายกัน ไปนั่งปฏิบัติธรรมตามปกติ ก่อนที่พระรูปนั้นจะลุกจากไปท่านก็แนะนำให้หลวงพ่อลีกำหนดลมหายใจเข้าออก แล้วภาวนาว่า ธัมมา ธัมมา ส่วนตัวของท่านก็สวดมนต์ออกเสียงพึมพำๆอยู่พักหนึ่งแล้วท่านเงียบหายไปเลย หลวงพ่อลีท่านก็ไม้ได้สนใจอะไร คงได้แต่นั่งปฏิบัติธรรมของท่านไปเรื่อยๆ นั่งไปไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ แต่รู้ว่านั่งนานมากลืมตาขึ้นมาอีกทีก็สว่างได้เวลาออกบิณฑบาตพอดี หลวงพ่อลีท่านมองหาพระรูปที่ให้หนังสือท่านมารอบๆถ้ำก็ไม่เห็นมี จึงลุกไปดูที่ๆพระรูปนั้นท่านเคยนั่ง ก็ไม่มีร่องรอยของการนั่งพักอาศัยมาก่อน มองหาข้าวของที่พระรูปนั้นเคยใช้ก็ไม่มีอะไรหลงเหลืออยู่เลย จึงทำให้หลวงพ่อลีเริ่มมั่นใจขึ้นมาบ้างว่า พระรูปที่เคยให้หนังสือตำราท่านมานั้นต้องไม่ใช่พระธรรมดาแน่ เลยทำให้ท่านเกิดความมั่นใจและศรัทธาว่าหนังสือตำราเล่มนั้นต้องเป็นของดี
นับ จากวันนั้นเป็นต้นมา หลวงพ่อลีท่านก็ใช้วิธีและการปฏิบัติธรรมตามตำราเล่มนั้น ในถ้ำต่ออีกหลายเดือนแล้วท่านก็ได้พบกับสภาวธรรมจากการปฏิบัติธรรม
ทั้งทางโลกและทางธรรมในถ้ำนั้นมากมาย บางสิ่งบางอย่างที่ท่านไม่เคยรู้ไม่เคยเห็น ท่านก็รู้ขึ้นมาเองได้ ใครจะไปใครจะมาหรือใครจะคิดอะไร
ท่านก็รู้ล่วงหน้าได้หมด โดยเฉพาะคำพูดของท่าน ถ้าท่านพูดอะไร ไม่ช้าไม่นานเรื่องที่ท่านพูดก็เกิดขึ้นจริงๆ หลังจากที่หลวงพ่อลีท่านค้นพบวิธีการปฏิบัติธรรมตามวิธีจากตำราเล่มนั้น จนเกิดสภาวธรรมขึ้นมากมายแล้ว ท่านก็ไม่ได้นำเอาไปเปิดเผยหรือว่าแสดงอะไรให้ใครรู้มากนัก ท่านได้แต่เงียบไว้ จนกระทั่งอาจารย์วัลลภในขณะนั้นยังใช้นามสกุลบุญไชยเดชอยู่ ไปพบและขอฝากตัวเป็นลูกศิษย์เพื่อขอเล่าเรียนวิชาด้วย ท่านก็เลยถือโอกาสถ่ายทอดวิชาธรรมและเวทมนตร์คาถาต่างๆ ที่ท่านมีอยู่ให้กับอาจารย์วัลลภจนหมดสิ้น |
| ราคาเปิดประมูล | 100 บาท |
| ราคาปัจจุบัน | -- ยังไม่มีผู้เสนอราคา -- (!!! ปิดประมูลแล้ว !!!) |
| เพิ่มขึ้นครั้งละ | 100 บาท |
| วันเปิดประมูล | - 09 มิ.ย. 2554 - 16:27:23 น. |
| วันปิดประมูล | - 19 มิ.ย. 2554 - 16:27:23 น. (ปิดประมูลแล้ว) |
| ผู้ตั้งประมูล | สุขสงบ (8.1K)   
|
