| ชื่อพระเครื่อง | หลวงพ่อแต้ม วัดพระลอย สุพรรณบุรี หลังยันต์ปี 23 วัดใจ ไม่แพงท่านเก่งยันต์เกราะเพรชครับ |
| รายละเอียด | เรื่องราวหลวงพ่อแต้ม วัดพระลอย
หลวงพ่อแต้ม ท่านอยุ่วัดพระลอย อ.เมือง จะ.สุพรรณ ฯ ท่านเป็นพระนักบุญ บวช 2 ครั้ง ครั้งที่ 2 ที่ท่านหันมาบวช ขณะนั้นท่านกำลังมีลูกชาย ยังแบเบาะอยู่ ท่านมองลูกชาย แล้วท่านรำพึงออกมาว่า " บ่วงลูก ผูกคอไว้ บ่วงเมีย ผูกมือไว้ บ่วงทรัพย์ ผูกขาไว้ " ท่านมองเห็นทุกข์ ท่านจึงตัดสินใจบวชเป็นครั้งที่ 2 การกระทำของท่านนั้น ถ้าเป็นทางโลก หรือชาวบ้านจะต้องว่าท่านใช้ไม่ได้แน่นอน แต่ถ้าเป็นทางธรรมแล้ว บุคคลที่ตัดสงสารได้ขนาดท่านนั้น หาได้ยากเหลือเกิน
ภายหลังท่านได้ไปเรียนวิชากับหลวงพ่อปาน ได้ภูมิธรรมขั้นสูง สำเร็จวิชาเกราะเพชร มีวาจาสิทธิ์ ท่านเคยได้เขียนยันต์เกราะเพชรให้เจ้าอาวาสวัดท่าทอง ขณะนี้ยังอยู่สวยงามมาก มรณะครั้งแรก ...มรณะครั้งแรก.... ท่านเคยนั่งสมาธิมรณภาพไปครั้งหนึ่งแล้ว ท่านเล่าว่ามีคนพาท่านไป ที่ที่ท่านไปเป็นคฤหาสน์ใหญ่โต คล้ายวัดคล้ายศาลา คนที่พาท่านไปบอกกับท่านว่า ที่นี่เป็นที่อยู่ใหม่ของท่าน ท่านจะสะดวกสบายทุกอย่าง ขอให้ท่านอยู่ที่นี่ ท่านรู้สึกตกใจเล็กน้อย ท่านบอกว่า " ฉันอยู่ที่นี่ไม่ได้ ฉันยังสร้างศาลาไม่เสร็จ ให้ฉันสร้างให้เสร็จเสียก่อนแล้วจะมา .." แล้วคนที่พาท่านไปก็อนุญาตให้ท่านมา เมื่อท่านออกจากสมาธิและภายหลังท่านได้ทำคุณงามความดีมากยิ่งขึ้น ท่านได้สร้างวัด ศาลาโบสถ์ รวมกันแล้วมากกว่าอายุของท่านอีก
แต่มีข้อแม้ว่า ท่านสร้างเสร็จแค่เกือบเสร็จแล้วท่านก็ไปสร้างที่อื่น
ท่านบอกว่าถ้าสร้างให้เสร็จเดี๋ยวยมบาลเอาตัวท่านไป เดี๋ยวท่านไม่มีโอกาสสร้างคุณงามความดีอีก นกพิราบเป็นกลับแกล้ม หลวงพ่อแต้ม ท่านมีเมตตาธรรมสูง ครั้งหนึ่งทางวัดท่าทองได้นิมนต์ท่านมาสร้างศาลา เมื่อท่านมาอยู่ เวลาท่านฉันข้าวเสร็จ ท่านจะเอาข้าวที่เหลือมาโปรยให้ไก่ นก สุนัข แมว ได้กินเป็นประจำไม่มีอด โดยเฉพาะนกพิราบ ท่านเป็นห่วงมัน เพราะมันมีปีก และบางกลุ่มไปหากินไกลๆ และอาจจะถูกคนคนเลวยิงเอาก็ได้ คืนหนึ่งเป็นคราวเคราะห์ร้ายของนกพิราบ มีผู้ประสงค์ร้ายจำนวน 3 คน คือ นายแช่ม นาย สำรวย และ นาย ลบ ทั้งสามนี้ได้กินเหล้ากันตั้งแต่บ่ายจนเย็นและมึด เกิดอยากกินนกพิราบวัด แกล้มเหล้าขึ้นมา จึงได้มาลักนกพิราบวัด เมื่อจับได้ก็ใส่ตะข้อง แล้วเอาไปทำเป็นกับแกล้มกินกัน โดยที่เขาไม่ได้เกรงกลัวต่อบาป ไม่เกรงว่าเป็นนกวัดและไม่เกรงหลวงพ่อแต้มด้วย นาย แช่ม แกเป็นครู จึงมีความคิดดีกว่าเพื่อนหน่อย เมื่อแกหายเมาในตอนเช้า พอรู้ว่าแกได้ทำอะไรลงไป แกเลยเอานกพิราบที่ย่างลนไฟไว้มาทำแกงแล้วนำไปใส่บาตรในตอนเช้าของวันนั้นนั่นเอง ผลที่ตามมา
เช้าวันนนั้นหลวงพ่อแต้ม ท่านได้ฉันข้าวรวมกับพระวัดอื่นๆ สายตาของท่านเหลือบมองไปเจอกับถ้วยแกงนก ท่านได้ใช้ช้อนเขี่ยไปมา แล้วท่านพูดออกมาว่า " จั ญ ไ ร "
เหมือนหนึ่งท่านจะรู้ได้ด้วยญาณว่า เนื้อแกงนกถ้วยนี้คือ เนื้อนกพิราบที่ท่านห่วงนั่นเอง ในเวลาต่อมาไม่ถึงเดือน นาย ลบ นาย ท่าเรือ ท่าโบสถ์ ได้ถูกไล่ออกจากงานในฐานะปฏบัติงานบกพร่อง และกลายเป็นคนหมดเนื้อหมดตัวในเวลาต่อมา นายสำรวยเป็นครูประชาบาล ได้ค้าข้าวด้วยเป็นอาชีพรอง ถูกหมาบ้าสีดำกัดปางตาย เรือข้าว 3 ลำ ล่ม
และภายหลังแกถูกยิงตายในเวลาต่อมา นาย แช่ม บุญฤทธิ์ เป็นครูประชาบาลเช่นเดียวกันกับนาย สำรวย เป็นคนมีความคิดดีหน่อย
รอดพ้นจากเวรที่แกทำไว้ได้ แต่ตังวแกเองก็ตกระกำลำบากเหลือเกิน แกเล่าเรื่องนี้ให้ผมฟังหลังจากที่ผมได้ชวนแกจับนกกระจอกโรงเรียนเอามาผัดกินแกล้มเหล้า (โรงเรียนกับวัดอาศัยเนื้อที่เดียวกัน) แกบอกว่า " เวรกรรมนั้นมีจริงๆเชื่อผมเถอะ เรากินแล้วเราก็ถ่าย แล้วทำไมเราต้องไปกินไอ้ที่มีเวรด้วย " ผมฟังแกพูดทิ้งท้ายเล่นเอาผมทั้งอายทั้งเจ็บ ผมเขียนเรื่องนี้ขึ้น เพื่อเป็นอุทาหรณ์ สำหรับคนที่คิดจะกระทำความชั่วในวัด เช่น ขโมยของวัด ตัดเศียรพระ เป็นต้น อย่าคิดเลยครับ เพราะเมื่อตายไป คุณอาจจะทุกข์อย่างแสนสาหัส. |
| ราคาเปิดประมูล | 189 บาท |
| ราคาปัจจุบัน | -- ยังไม่มีผู้เสนอราคา -- (!!! ปิดประมูลแล้ว !!!) |
| เพิ่มขึ้นครั้งละ | 20 บาท |
| วันเปิดประมูล | - 14 พ.ค. 2553 - 01:01:13 น. |
| วันปิดประมูล | - 24 พ.ค. 2553 - 01:01:13 น. (ปิดประมูลแล้ว) |
| ผู้ตั้งประมูล | ลูกน้ำยม (2.3K) (2)  
|
