ข้อมูลเพิ่มเติมจากหนังสือพิมพ์เดลินิวส์ ฉบับวันที่ 19 เมษายน 2551
จังหวัดนครศรีธรรมราช ถือเป็นอีกหนึ่งจังหวัดของประเทศไทยที่มีความสำคัญคือในอดีตเป็นศูนย์กลางของ อาณาจักรศรีวิชัย ซึ่งเป็นชนชาติแห่งมหาอำนาจในภูมิภาค เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยมีโบราณสถานที่สำคัญของเมืองนครศรีฯคือ วัดพระบรมธาตุนครศรีธรรมราช ในอดีตเป็นวัดในวังหลวงเช่นเดียวกันกับ วัดพระศรีรัตนมหาธาตุ กรุงสุโขทัย, วัดพระศรีสรรเพชญ กรุงศรีอยุธยา และ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม กรุงรัตนโกสินทร์ นอกจากนี้ในบริเวณตัวเมืองเก่า ของนครศรีธรรมราชก็มีพระราชวังของเจ้าผู้ครอง นครและเทวสถานโบสถ์พราหมณ์อย่างครั้ง กรุง สุโขทัย, กรุงศรีอยุธยา และ กรุงรัตนโกสินทร์ และว่ากันว่าในสมัยที่ พระโสณะเถระ และ พระ อุตถระเถระ เดินทางมาเผยแผ่พระพุทธศาสนาใน ดินแดน สุวรรณภูมิ โดยทางเรือ พระมหาเถระ ทั้งสองก็มาขึ้นฝั่งที่เมืองนครศรีธรรมราชแห่งนี้ จึงอาจกล่าวได้ว่าพระพุทธศาสนาได้ตั้งมั่นขึ้นครั้งแรกในประเทศไทยที่เมืองนครศรีฯแห่งนี้ดังนั้น พระเกจิอาจารย์ ในยุคหลัง ๆ ของเมืองนี้จึงมีชื่อเสียงและมีความเก่งกล้าด้าน วิชาอาคม ชนิดหาตัวจับยากหลายท่านตามที่ เหนือลิขิต ประกาศิตฟ้าดิน ได้เคยนำเสนอมาแล้วมากมายหลายท่าน เช่น อาจารย์นำ แก้วจันทร์, พ่อท่านคล้าย วัดสวนขัน (วัดจันดี), พ่อท่านเขียว วัดหรงบน, พ่อท่านซัง วัดวัวหลุง, พ่อท่านแก่น วัดทุ่งหล่อ รวมทั้ง พ่อท่านคลิ้ง วัดถลุงทอง เพราะแต่ละท่านล้วนมีอภินิหารที่พิสูจน์ได้หลายประการ
โดยเฉพาะ พ่อท่านคลิ้ง จันทสิริ เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าเป็นพระเถระที่มีวิชาอาคมอีกรูปหนึ่ง นอกจากนี้ท่านยังมีอายุยืนนานถึง ๑๐๔ ปี เพราะท่านเกิดเมื่อ พ.ศ. ๒๔๒๗ และมรณภาพใน ปี พ.ศ. ๒๕๓๓ โดยออกบวชเป็นสามเณรขณะอายุ ๘ ขวบ แล้วก็ครองเพศเป็นบรรพชิตมาตลอดจวบกระทั่งวาระสุดท้ายของชีวิต หากนับพรรษาต่อเนื่องตั้งแต่บวชเป็นสามเณรกระทั่งเป็นพระภิกษุ พ่อท่าน คลิ้ง ก็จะครองพรรษาได้ถึง ๙๖ พรรษา เลย ทีเดียว ส่วนทางด้านเรื่องราวอภินิหารของ พ่อ ท่านคลิ้ง ที่จะนำมาเล่าขานวันนี้เป็นเรื่องราวของ เหรียญรูปเหมือนหลัง ภปร ซึ่งจัดเป็นเหรียญ ที่อุดมด้วยสิริมงคลเพราะจัดสร้างในวาระฉลองอายุครบ ๙๓ ปี เมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๑ โดย พลตรีพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภานุพันธ์ยุคล หรือ เสด็จพระองค์ชายใหญ่ พระโอรสของ จอมพลสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าฯกรมหลวง ลพบุรีราเมศวร์ อดีตผู้สำเร็จราชการมณฑลทักษิณ พร้อมทั้งได้กราบบังคมทูล พระกรุณา ขอพระราชทานพระบรมราชานุญาตอัญเชิญตราสัญลักษณ์ พระปรมาภิไธยย่อ ภปร ประดิษฐานที่ด้านหลังเหรียญจึงนับเป็นสิริมงคลอันสูงสุด ดังที่ทราบ กันดีในวงการนักสะสมว่าวัตถุมงคลที่มีความเกี่ยวเนื่อง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลปัจจุบันล้วนเป็นที่นิยม ต่อนักสะสมซึ่งถึงแม้ว่า ขั้นตอนการสร้าง เหรียญของพ่อท่านคลิ้ง รุ่นนี้ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มิได้เสด็จฯทรงประกอบพิธีแต่ก็ทรงมีพระมหากรุณาธิคุณต่อ พ่อท่านคลิ้ง ได้ทรงพระสุหร่ายและทรงเจิม โลหะธาตุมหามงคล แล้วพระราชทานให้นำมาหล่อหลอมผสมกับแผ่นทองลงอักขระเลขยันต์ของ พ่อท่านคลิ้ง นับเป็นร้อย ๆ แผ่นและโลหะสัมฤทธิ์เก่าสมัยบ้านเชียงที่มีอายุกว่า ๔,๐๐๐ ปี รวมถึงโลหะสัมฤทธิ์อันเป็น ชิ้นส่วนของพระพุทธรูปโบราณหลายสมัย เช่น ลพบุรี, ทวารวดี, สุโขทัย ฯลฯ
และจากพิธีสร้างที่ดีเยี่ยมนี้เองจึงเป็นเหรียญที่มีประสบการณ์มากมายอย่างเช่น นายสุนทร บุญชอุ่ม ชาวตำบลคานโพธิ์ อ.เมือง จ.สตูล ได้เล่าให้ฟังว่า ตัวเขานั้นมีอาชีพเป็น ไต้ก๋งเรือ ประมงขนาดเล็กที่ออกหาปลาในแถบ ทะเลอันดามัน โดยมีลูกเรือเพียง ๕ คน ซึ่งช่วงที่พบประสบการณ์นั้น นายสุนทร จำได้แม่นว่าเป็นเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๘ เพราะเป็นฤดูมรสุมทางภาคใต้โดยขณะนำเรือออกหาปลาช่วงเวลาประมาณสองทุ่มเศษปรากฏคลื่นขนาดยักษ์ถล่มเรือประมงของเขาอับปางลง นายสุนทร พร้อมลูกเรือต่างกระจัดกระจายไปคนละทิศละทางโดย นายสุนทร ที่เคยเป็นลูกเรือมาก่อนจึงช่วยเหลือตัวเองด้วยการเกาะเศษไม้จากเรือที่อับปางคอยพยุงตัวเองลอยคออยู่กลางทะเลถึง ๒ วัน ๒ คืน โดยขณะนั้นได้แต่ภาวนาให้ พ่อท่านคลิ้ง ช่วยเหลือเนื่องจากในคอแขวน เหรียญพ่อท่านคลิ้งหลัง ภปร เพียงเหรียญเดียว กระทั่งเช้าตรู่วันที่สาม ขณะจวนจะหมดแรงอยู่แล้ว ก็มีเรือประมงขนาดใหญ่มาช่วยไว้และหลังจากฟังเรื่องราวของ นายสุนทร ทุกคนบนเรือประมงที่มาช่วยต่างสงสัยไปตาม ๆ กันว่า นายสุนทร รอดได้อย่างไรเพราะเป็นที่รู้กันดีในหมู่ชาวประมงหากเรือประมงขนาดเล็กอับปางลงยังกลางทะเล ยากที่จะมีคนรอดได้แม้จะเก่งด้านว่ายน้ำแค่ไหนก็ตาม เพราะการว่ายน้ำข้ามวันข้ามคืนจะทำให้หมดแรงไปเองซึ่งตัว นายสุนทร เองก็ไม่รู้เช่นกันว่ารอดได้อย่างไรเพราะช่วงที่ลอยคออยู่ในทะเลนั้น คลื่นแรงมากปะทะหน้าอกเจ็บระบมไปหมดจึงได้แต่ภาวนาขอให้ เหรียญพ่อท่านคลิ้ง ภปร ที่แขวนอยู่ในคอช่วยแล้วกัดฟันว่ายน้ำไป
ส่วนอีกเรื่อง นายฉลอง สง่าวงศ์ อาชีพทำไร่อยู่บ้านเลขที่ ๕๕๑ หมู่ ๔ ต.ไร่ใหม่ อ.กุยบุรี จ.ประจวบคีรีขันธ์ เล่าว่าตัวเขาชนะคดีความพิพาทกับเพื่อนบ้านเรื่องที่ดิน จึงถูกเพื่อนบ้านผู้นั้นเจ็บแค้นมาตลอด วันหนึ่งในเดือน มิ.ย. ๒๕๔๗ เวลาประมาณสามทุ่มเศษ ขณะ นายฉลอง เดินไปตามถนนในหมู่บ้านที่ทั้งมืดและเปลี่ยวปรากฏมีมือปืนมาซุ่มยิงด้วย ปืนลูกซองกระสุนลูกโดด (ปกติลูกซองจะเป็นกระสุนลูกปราย) สองนัดปรากฏว่าลูกกระสุนโดนลำตัวนายฉลองอย่างจังแต่นายฉลองกลับไม่เป็นอะไรมือปืนจึงยิงอีก ๒ นัด แต่กระสุนปืนก็ทำอะไรนายฉลองไม่ได้เช่นเคย มือปืนที่ซุ่มยิงจึงวิ่งเข้าหานายฉลองแล้วใช้ด้ามปืนตีท้ายทอยนายฉลอง ที่ยืนงงอยู่กับที่ถึงกับสลบเหมือดแล้วมือปืนจึงหนีไป กระทั่งเช้าวันรุ่งขึ้นจึงมีคนมาพบจึงพยุงนายฉลองกลับบ้าน ปรากฏว่านายฉลองโดนยิงลำตัวถึง ๓ นัด แต่กระสุนไม่เข้าเป็นเพียง รอยช้ำแดง เท่านั้นนายฉลองจึงเชื่อมั่นว่าเป็นเพราะ เหรียญพ่อท่านคลิ้งหลัง ภปร ที่ใส่ตลับสเตนเลสแขวนคอไว้เพียงเหรียญเดียวช่วยไว้
โดยคุณ..แฉ่ง บางกระเบา จากหนังสือพิมพ์เดลินิวส์ |
|
