| รายละเอียด | วัดใจ100สุดยอดความศักสิดเหรียญยอดขุนพล โลหะ หลวงพ่อเอิบ วัดซุ้มกะต่ายเคราะเดียว220รุ่นบูชาครูหลวงพ่อผิ ปิยะธโรปี53 เมื่อบวชแล้วท่านจึงได้ออกเดินทางไปกราบพระเกจิอาจารย์ตามถิ่นแถวนครสวรรค์ และได้ฝากตัวเป็นศิษย์ศึกษาพุทธาคมหลายต่อหลายพระอาจารย์ เช่น หลวงพ่อพรหม ถาวโร วัดช่องแค ขอเรียนวิชารักษาโรค สูญฝี และการปลุกเสกวัตถุมงคล ,หลวงปู่สี ฉันทฺสิริ วัดเขาถ้ำบุญนาก ขอเรียนวิชาทางคงกระพัน ขึ้นกรรมฐาน และการปลุกเสกพระ , หลวงพ่อโอน วัดโคกเดื่อ , หลวงพ่อโอด วัดจันทเสน ขอเรียนวิชาทางเมตตา เสกเทียน นั่งเทียน , หลวงพ่อกัน วัดเขาแก้ว ขอเรียนวิชาประจุมีดหมอ ทำของแก้คุณไสย , พระอาจารย์บุญมี วัดวาปีรัตนาราม ขอเรียนทางใน เรียกคน ค้าขาย , หลวงปู่คำ วัดสุวรรณาราม ขอเรียนวิชาผูกดวง แก้ดวง , หลวงพ่อเจ๊ก วัดระนาม ขอเรียนวิชามหาอำนาจ จังงัง ตวาดป่า และการปลุกเสกพระ หลวงพ่อเจ๊ก กับท่านชอบพอ สนิทกันดี จะเคยสอนวิชาฝัง และถอนอาถรรพ์ให้ท่าน แต่หลวงพ่อเจ๊กมรณภาพเสียก่อน จึงไม่ได้เรียน , หลวงพ่อบุญมี วัดเขาสมอคอน ท่านไปขอเรียนวิชาทำมีดหมอ และยังได้เคยสร้างมีดหมอไปให้หลวงพ่อบุญมีเสกเพื่อหาทุนสร้างวัดมาแล้ว จะเห็นได้ว่าหลวงพ่อเอิบท่านเป็นพระที่ขยันในการศึกษาเล่าเรียนเป็นอย่างมาก
แต่ที่ท่านได้วิชาสำคัญไว้มากที่สุดคือ หลวงพ่อสด วัดหางน้ำสาคร นครสวรรค์ ซึ่งเป็นศิษย์สายในของหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพธิ์ หลวงพ่อสด ท่านมีวาจาสิทธิ์ มีอาคมขลัง ปากพระร่วง และมีพลังจิตแกร่งกล้ามาก เช่นครั้งหนึ่ง ท่านขึ้นไปก่อสร้างศาลา โดยขณะท่านกำลังตอกตะปูอยู่ ได้ทำลังตะปูตกลงไปในแม่น้ำ ท่านได้ตะโกนบอกพระเณร ด้านล่างว่าให้ช่วยกันเก็บตะปูที่ตกน้ำหน่อย พระเรียนท่านว่า ตะปูตกน้ำมันก็จมหมดแล้วซิหลวงพ่อ ท่านบอกว่า มันไม่จมหรอกว๊ะ ไปช่วยกันเก็บหน่อย ช้าไปเดี๋ยวน้ำจะพัดไปไกลเสียหมด พอพระเดินไปดูริมน้ำ ปรากฏว่า ตะปู ที่ทำด้วยเหล็ก กลับลอยน้ำได้อย่างน่าอัศจรรย์ พระเณร จึงช่วยกันเก็บใส่ลังได้อย่างครบถ้วน และเมื่อหลวงพ่อสด จะละสังขาร ท่านได้บอกวันเวลาที่จะละสังขารให้ญาติโยมทราบกันทั่ว และเมื่อถึงเวลานั้นจริง ๆ ท่านก็นั่งสมาธิถอดจิตละสังขารไปอย่างสงบ
ต่อมาหลวงพ่อเอิบ ท่านได้ยินชื่อเสียงของ หลวงพ่อผินะ วัดพระสนมลาว ว่าเป็นพระเคร่งครัดในด้านการพิจารณาอสุภกรรมฐาน ท่านจึงได้ไปขอเรียนวิชากรรมฐาน เสกของ และเสกผงอาถรรพ์ รวมทั้งการสร้างหัวชะมด และดาวยศ จากหลวงพ่อผินะ วัดพระสนมลาว ท่านเล่าให้ฟังว่า ครั้งแรกไปกราบเป็นเวลาใกล้เพลพอดี จึงเห็นหลวงพ่อผินะ ท่านฉันอาหารแบบเทรวม คือ อาหารคาว ผัด ทอด คั่ว แกงกะทิ หรือแกงอะไรก็แล้วแต่ ท่านจะตักมาผสมรวมกันในบาตร จากนั้นจึงตักขนมหวาน จะเป็นลอดช่องน้ำกะทิ หรือกล้วยบวชชี หรืออะไรก็แล้วแต่บรรดามี เทผสมลงไปด้วย แล้วจะเอาน้ำที่จะดื่มเทผสมลงไปเป็นอันดับสุดท้าย ทำการคนให้เข้ากัน แล้วจึงฉัน การฉันอาหารเช่นนี้ เป็นการแสดงให้เห็นว่า หลวงพ่อผินะท่านหลุดพ้นจากเรื่องรูป รส กลิ่น และสำผัสอย่างแท้จริง เมื่อหลวงพ่อผินะฉันเสร็จแล้ว จึงได้เลื่อนบาตรที่ฉันส่งให้หลวงพ่อเอิบ แล้วพูดว่า จะมาเรียนวิชาจากพ่อ ก็ต้องกิน ต้องนอนให้เหมือนพ่อนะ หลวงพ่อเอิบจึงได้ฉันอาหารในบาตรของหลวงพ่อผินะ ตั้งแต่วันแรกที่มากราบแล้ว อันเป็นการปฎิบัติโดยปริยายว่า หลวงพ่อผินะ ได้รับหลวงพ่อเอิบเป็นศิษย์แล้ว หลวงพ่อเอิบเล่าให้ฟังถึงความแปลก และบารมีของหลวงพ่อผินะว่า หลวงพ่อผินะ ท่านเขียนธงไว้ 3 ผืน เรียกว่า ธงสั่งฟ้า คือ ถ้าจะให้ฝนตก ก็ชักธงขึ้น ฝนก็จะตก หรือบางครั้งฝนตกมากไป พอชักธงขึ้น ฝนก็จะหยุด ,หรือบางทีท่านขลัง ๆ ขึ้นมา ก็ให้ชักธงขึ้นไป เพื่อล่อให้ฟ้าผ่าลงมาที่ธงเป็นแสงสว่างน่ากลัว แต่ไม่ทำความเสียหายให้สิ่งใด หรือถ้าท่านต้องการให้ใครมาหาท่าน บางทีต้องการหาทุนสร้างวัด ก็จะชักธงขึ้น ก็จะมีคนที่อยากให้มาพบ มาพบจริง ๆ และก็จะมีคนมาทำบุญเป็นจำนวนมากด้วย วิชานี้ ท่านบอกว่า ท่านไม่ได้เรียนไว้ เพราะเป็นวิชาเฉพาะตัว คู่บารมีของหลวงพ่อผินะ เพียงองค์เดียว หลวงพ่อเอิบ กล่าวทิ้งท้ายว่า สมัยก่อน ท่านมีหัวชะมด ของหลวงพ่อผินะ ตกสิบกว่าตัว มีทั้งที่ทำด้วยงา ลิ้นเป็นทองคำ ตาเป็นพลอยสวยงาม และที่เป็นไม้อาถรรพ์ เช่นไม้สัก ไม้มะดัน แต่ปัจจุบัน ไม่เหลือเลยสักตัวเดียว เพราะท่านออกให้เช่าหาทุนสร้างวัดจนหมด........ |
